τσιμεντ-Ωσεις

Ζωές αδικημένες
για αυτές οι μνήμες μας φθαρμένες.
Τόσες αλήθειες ξεχασμένες
μα οι ψυχές μας εκδικητικά θρεμμένες.
Στο ψέμα ζούν και την βολή τους
φθόνος και μίσος οι οδηγοί τους.

Πολλές ψυχές βεβηλωμένες
μα σιωπηλά τον βιασμό τους παρακολουθούμε
μέσα από οθόνες αναμμένες.

και σαν αργά πια θυμηθούμε μνεία να κάνουμε σε αυτές
τι και αν το "εμείς" βάζουμε μπροστά
το "Εγώ" προβάλουμε σε αυτές.

Τόσο μεγάλη η θυσία
τέτοια που μοιάζει ουτοπία
η του ανθρώπου κοινωνία
δίκιο να δίνει στα ποιμνία.
Θέλει ωστόσο να καυχιέται
πως τελικά και αυτή ξεχνιέται
από του νέου την πνοή
τόσο που όποιος τολμάει να αρνιέται
θα τσιμεντώνεται σε αυτή.